A READING FROM THE SECOND BOOK OF KINGS (2.1-15)
And it came about when the LORD was about to take up Elijah by a whirlwind to heaven, that Elijah went with Elisha from Gilgal. Elijah said to Elisha, "Stay here please, for the LORD has sent me as far as Bethel." But Elisha said, "As the LORD lives and as you yourself live, I will not leave you." So they went down to Bethel. Then the sons of the prophets who were at Bethel came out to Elisha and said to him, "Do you know that the LORD will take away your master from over you today?" And he said, "Yes, I know; be still."
Elijah said to him, "Elisha, please stay here, for the LORD has sent me to Jericho." But he said, "As the LORD lives, and as you yourself live, I will not leave you." So they came to Jericho. The sons of the prophets who were at Jericho approached Elisha and said to him, "Do you know that the LORD will take away your master from over you today?" And he answered, "Yes, I know; be still." Then Elijah said to him, "Please stay here, for the LORD has sent me to the Jordan." And he said, "As the LORD lives, and as you yourself live, I will not leave you." So the two of them went on.
Now fifty men of the sons of the prophets went and stood opposite them at a distance, while the two of them stood by the Jordan. Elijah took his mantle and folded it together and struck the waters, and they were divided here and there, so that the two of them crossed over on dry ground.
When they had crossed over, Elijah said to Elisha, "Ask what I shall do for you before I am taken from you." And Elisha said, "Please, let a double portion of your spirit be upon me." He said, "You have asked a hard thing. Nevertheless, if you see me when I am taken from you, it shall be so for you; but if not, it shall not be so." As they were going along and talking, behold, there appeared a chariot of fire and horses of fire which separated the two of them. And Elijah went up by a whirlwind to heaven. Elisha saw it and cried out, "My father, my father, the chariots of Israel and its horsemen!" And he saw Elijah no more. Then he took hold of his own clothes and tore them in two pieces. He also took up the mantle of Elijah that fell from him and returned and stood by the bank of the Jordan. He took the mantle of Elijah that fell from him and struck the waters and said, "Where is the LORD, the God of Elijah?" And when he also had struck the waters, they were divided here and there; and Elisha crossed over.
Now when the sons of the prophets who were at Jericho opposite him saw him, they said, "The spirit of Elijah rests on Elisha." And they came to meet him and bowed themselves to the ground before him.
ԹԱԳԱՒՈՐՈՒԹԵԱՆ ՉՈՐՐՈՐԴ ԳԻՐՔԷՆ (2.1-15)
Երբոր հասաւ ժամանակը երբ Տէրը մրրիկով երկինք պիտի բարձրացնէր Եղիան, Եղիա եւ Եղիսէ Գաղգաղայէն մեկնեցան: Եղիա Եղիսէին ըսաւ.- Հո՛ս մնա, Տէրը զիս Բեթէլ կը ղրկէ:
Եղիսէ պատասխանեց.- Վկայ ըլլայ կենդանի Տէրը. կ՚երդնում քու կեանքովդ, թէ պիտի չթողում քեզ:
Բեթէլ եկան: Բեթէլ բնակող մարգարէները խումբով եկան Եղիսէի եւ ըսին.- Գիտե՞ս որ Տէրը այսօր քեզմէ պիտի առնէ Եղիան՝ քու տէրդ: Գիտեմ, այդ մասին մի՛ խօսիք,- պատասխանեց Եղիսէ: Ապա Եղիա Եղիսէի ըսաւ.- Հո՛ս մնա, Տէրը զիս Երիքով կը ղրկէ: Եւ ան պատասխանեց.- Վկայ ըլլայ կենդանի Տէրը. կ՚երդնում քու կեանքովդ, թէ պիտի չթողում քեզ:
Եւ Երիքով եկան: Երիքով բնակող մարգարէները խումբով մօտեցան Եղիսէի եւ ըսին.- Գիտե՞ս որ Տէրը այսօր քեզմէ պիտի առնէ Եղիան՝ քու տէրդ:
Գիտեմ, մի՛ խօսիք այդ մասին,- պատասխանեց Եղիսէ: Եղիա Եղիսէի ըսաւ.- Հո՛ս մնա, Տէրը զիս Յորդանան կը ղրկէ:
Եղիսէ պատասխանեց.- Վկայ ըլլայ կենդանի Տէրը. կ՚երդնում քու կեանքովդ, թէ պիտի չթողում քեզ:
Եւ երկուքը միասին գացին: Մարգարէներու խումբէն յիսուն հոգի հետեւեցան անոնց մինչեւ Յորդանան գետը: Եղիա եւ Եղիսէ գետեզրին կանգ առին, իսկ միւսները կանգնեցան քիչ մը հեռու: Եղիա իր վերարկուն հանեց, ծալլեց զայն եւ անով զարկաւ ջուրերուն: Ջուրերը այս ու այն կողմ բաժնուեցան, եւ անոնք երկուքով անցան ցամաք տեղէն:
Երբ անցան, Եղիա ըսաւ.- Եղիսէ՛, քանի դեռ հետդ եմ՝ խնդրէ՛ ինչ որ կրնամ ընել քեզի:
Խնդրեմ, մարգարէական հոգիէդ կրկին բաժին թող ժառանգեմ*,- պատասխանեց Եղիսէ:
Դժուար բան խնդրեցիր,- ըսաւ Եղիա,- բայց պիտի ստանաս զայն, եթէ տեսնես իմ երկինք բարձրացուիլս. այլապէս պիտի չստանաս:
Եւ մինչ խօսելով կ՚երթային, ահա յանկարծ հրեղէն ձիերով կառք մը իրարմէ բաժնեց Եղիան ու Եղիսէն, եւ Եղիա մրրիկով երկինք բարձրացաւ: Եղիսէ տեսաւ եւ աղաղակեց. «Հա՜յր, հա՜յր, ահա Իսրայէլի կառքն ու հեծեալները». եւ այլեւս չտեսաւ զայն: Ուստի քաշեց, պատռեց իր վերարկուն, զայն երկու կտորի վերածելով: Ապա վերցուց Եղիայի վերարկուն որ իր վրայ ինկաւ, եւ դարձաւ Յորդանան գետին եզերքը: Առաւ Եղիայի վերարկուն եւ ջուրերուն զարկաւ, բայց անոնք չբաժնուեցան: Այն ատեն գոչեց. «Ո՞ւր ես, Տէ՛ր, Եղիայի Աստուածը», եւ դարձեալ ջուրերուն զարկաւ: Ջուրերը այս ու այն կողմ բաժնուեցան եւ Եղիսէ անցաւ միւս կողմ:
Երբ Երիքովի մարգարէները դիմացէն տեսան զինք, ըսին. «Եղիայի հոգին Եղիսէի վրայ հանգչեցաւ»: Գացին դիմաւորեցին զինք եւ մինչեւ գետին խոնարհեցան իր առջեւ:
THE GOSPEL OF JESUS CHRIST ACCORDING TO LUKE (4.25-30)
I assure you that there were many widows in Israel in Elijah's time, when the sky was shut for three and a half years and there was a severe famine throughout the land. Yet Elijah was not sent to any of them, but to a widow in Zarephath in the region of Sidon. And there were many in Israel with leprosy in the time of Elisha the prophet, yet not one of them was cleansed-only Naaman the Syrian."
All the people in the synagogue were furious when they heard this. They got up, drove him out of the town, and took him to the brow of the hill on which the town was built, in order to throw him down the cliff. But he walked right through the crowd and went on his way.
ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԸ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍԻ (4.25-30)
Ձեզի օրինակներով խօսիմ: Իսրայէլի մէջ բազմաթիւ այրիներ կային Եղիայի օրերուն, երբ երեքուկէս տարի երկինքը չանձրեւեց եւ ամբողջ երկրին մէջ սաստիկ սով տիրեց: Բայց Եղիա անոնցմէ ոեւէ մէկուն չղրկուեցաւ, այլ ղրկուեցաւ Սիդոնի մօտիկ Սարեփթա գիւղը բնակող այրի կնոջ մը: Նոյնպէս, Եղիսէ մարգարէի օրերուն Իսրայէլի մէջ բազմաթիւ բորոտներ կային, բայց անոնցմէ ո՛չ մէկը բժշկուեցաւ, այլ միայն Նէեման անունով Ասորի մը:
Այս ակնարկութիւնները լսելով՝ ժողովարանին մէջ գտնուողները բարկութեամբ լեցուեցան: Ելան, Յիսուսը քաղաքէն դուրս հանեցին եւ, գահավէժ ընելու նպատակով, զայն տարին մինչեւ կատարը այն լեռան, որուն վրայ շինուած էր իրենց քաղաքը: Բայց Յիսուս անոնց մէջէն անցաւ գնաց: