THE EPISTLE OF ST. PAUL TO THE PHILIPPIANS (4.4-7)
Rejoice in the Lord always. I will say it again: Rejoice! Let your gentleness be evident to all. The Lord is near. Do not be anxious about anything, but in every situation, by prayer and petition, with thanksgiving, present your requests to God. And the peace of God, which transcends all understanding, will guard your hearts and your minds in Christ Jesus.
ՊՕՂՈՍ ԱՌԱՔԵԱԼԻ ՆԱՄԱԿԸ ՓԻԼԻՊՊԵՑԻՆԵՐՈՒՆ (4.4-7)
Միշտ ուրախ եղէք Տիրոջմով. դարձեալ կ’ըսեմ՝ ուրախ եղէք: Բոլորին հանդէպ ազնիւ եղէք: Շուտով Տէրը կու գայ: Ոեւէ բան թող չմտահոգէ ձեզ. այլ միշտ ձեր աղօթքներուն եւ աղաչանքներուն մէջ գոհաբանութեամբ Աստուծմէ խնդրեցէք ինչ բանի որ կարիքը կը զգաք, եւ այն ատեն Աստուծոյ խաղաղութիւնը, որ միտքով կարելի չէ հասկնալ, խաղաղ պիտի պահէ ձեր սիրտերն ու միտքերը, որոնք Քրիստոս Յիսուսի միացած են:
THE GOSPEL OF JESUS CHRIST ACCORDING TO MATTHEW (20.29-21.17)
As Jesus and his disciples were leaving Jericho, a large crowd followed him. Two blind men were sitting by the roadside, and when they heard that Jesus was going by, they shouted, "Lord, Son of David, have mercy on us!"
The crowd rebuked them and told them to be quiet, but they shouted all the louder, "Lord, Son of David, have mercy on us!"
Jesus stopped and called them. "What do you want me to do for you?" he asked.
"Lord," they answered, "we want our sight."
Jesus had compassion on them and touched their eyes. Immediately they received their sight and followed him.
As they approached Jerusalem and came to Bethphage on the Mount of Olives, Jesus sent two disciples, saying to them, "Go to the village ahead of you, and at once you will find a donkey tied there, with her colt by her. Untie them and bring them to me. If anyone says anything to you, say that the Lord needs them, and he will send them right away."
This took place to fulfill what was spoken through the prophet:
"Say to Daughter Zion,
'See, your king comes to you,
gentle and riding on a donkey,
and on a colt, the foal of a donkey.'"
The disciples went and did as Jesus had instructed them. They brought the donkey and the colt and placed their cloaks on them for Jesus to sit on. A very large crowd spread their cloaks on the road, while others cut branches from the trees and spread them on the road. The crowds that went ahead of him and those that followed shouted,
"Hosanna to the Son of David!"
"Blessed is he who comes in the name of the Lord!"
"Hosanna in the highest heaven!"
When Jesus entered Jerusalem, the whole city was stirred and asked, "Who is this?"
The crowds answered, "This is Jesus, the prophet from Nazareth in Galilee."
Jesus entered the temple courts and drove out all who were buying and selling there. He overturned the tables of the money changers and the benches of those selling doves. "It is written," he said to them, "'My house will be called a house of prayer,' but you are making it 'a den of robbers.'"
The blind and the lame came to him at the temple, and he healed them. But when the chief priests and the teachers of the law saw the wonderful things he did and the children shouting in the temple courts, "Hosanna to the Son of David," they were indignant.
"Do you hear what these children are saying?" they asked him.
"Yes," replied Jesus, "have you never read,
"'From the lips of children and infants
you, Lord, have called forth your praise'?"
And he left them and went out of the city to Bethany, where he spent the night.
ՅԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ԱՒԵՏԱՐԱՆԸ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ ( 20:29-21:17)
Երբ Յիսուս եւ իր աշակերտները Երիքովէն դուրս կ’ելլէին, մեծ բազմութիւն մը հետեւեցաւ իրեն: Ճամբու եզերքին նստած երկու կոյրեր, երբ լսեցին որ Յիսուս կ’անցնի, սկսան աղաղակել.
– Ողորմէ՛ մեզի, Յիսո՜ւս, Դաւիթի՛ Որդի:
Ժողովուրդը սաստեց զանոնք որ լռեն, բայց անոնք աւելի բարձր ձայնով շարունակեցին աղաղակել.
– Ողորմէ՛ մեզի, Տէ՜ր, Դաւիթի՛ Որդի:
Յիսուս կանգ առաւ, իր մօտ կանչեց կոյրերը եւ հարցուց.
– Ի՞նչ կ’ուզէք որ ընեմ ձեզի:
Անոնք պատասխանեցին.
– Տէ՛ր, թող մեր աչքերը բացուին:
Յիսուս գթաց եւ անոնց աչքերուն դպաւ: Կոյրերը անմիջապէս սկսան տեսնել եւ հետեւեցան Յիսուսի:
Երբ Երուսաղէմի մօտեցան եւ հասան Բեթփագէ, Ձիթենեաց լեռան կողին, Յիսուս իր աշակերտներէն երկուքը ղրկեց՝ անոնց պատուիրելով.
– Գացէք սա դիմացի գիւղը եւ անմիջապէս հոն կապուած էշ մը պիտի գտնէք իր աւանակին հետ. քակեցէք եւ ինծի բերէք: Եւ եթէ մէկը առարկէ, ըսէք. «Տէրը պէտք ունի», եւ անմիջապէս թոյլ պիտի տայ ձեզի:
Ասիկա պատահեցաւ, որպէսզի իրականանայ ինչ որ Տէրը ըսած էր մարգարէին բերնով.-
«Երուսաղէմի ըսէք.-
Ահա թագաւորդ քեզի կու գայ.
անիկա հեզ է, նստած՝ իշու մը աւանակին վրայ»:
Աշակերտները գացին եւ կատարեցին ինչ որ Յիսուս պատուիրեց իրենց: Բերին էշն ու աւանակը եւ իրենց վերարկուները անոնց վրայ դրին: Ապա Յիսուս նստաւ աւանակին վրայ: Ժողովուրդէն շատեր իրենց վերարկուները կը փռէին ճամբուն վրայ, ուրիշներ ծառերէն ոստեր կը կտրէին եւ կը տարածէին ճամբուն վրայ: Եւ ամբողջ բազմութիւնը, որ թափօրին մէջ Յիսուսի առջեւէն կ’երթար կամ կը հետեւէր իրեն, կ’աղաղակէր.-
«Օրհնութի՜ւն Դաւիթի Որդիին,
օրհնեալ է ան՝ որ կու գայ Տիրոջ անունով:
Օրհնութի՜ւն Բարձրեալին»:
Երբ Յիսուս Երուսաղէմ մտաւ, ամբողջ քաղաքը դղրդեցաւ:
– Ո՞վ է ասիկա,- կը հարցնէին քաղաքի բնակիչները:
Եւ ամբոխը կը պատասխանէր.
– Ասիկա Յիսուս մարգարէն է, Գալիլեայի Նազարէթ քաղաքէն:
Ապա Յիսուս տաճար մտաւ եւ դուրս վռնտեց բոլոր անոնք, որոնք տաճարի շրջափակին մէջ առուծախ կ’ընէին. լումայափոխներուն սեղանները եւ աղաւնեվաճառներուն աթոռները շրջեց եւ ըսաւ անոնց.
– Սուրբ գիրքերուն մէջ գրուած է. «Իմ տունս աղօթքի տուն պիտի կոչուի», մինչ դուք զայն աւազակներու որջի վերածած էք:
Տաճարին մէջ Յիսուսի մօտեցան կոյրեր ու կաղեր, եւ անիկա բժշկեց զանոնք: Երբ աւագ քահանաները եւ Օրէնքի ուսուցիչները տեսան Յիսուսի կատարած հրաշքները եւ լսեցին աղաղակը մանուկներուն, որոնք տաճարին մէջ կը գոչէին. «Օրհնութի՜ւն Դաւիթի Որդիին», բարկացան եւ Յիսուսի ըսին.
– Կը լսե՞ս ինչ կ’ըսեն ատոնք:
Յիսուս պատասխանեց.
– Այո՛, չէ՞ք կարդացած Սուրբ գիրքին սա խօսքը, թէ «Մանուկներու եւ կաթնկեր երեխաներու բերնով գովեստ հիւսեցիր»:
Ապա Յիսուս զանոնք ձգելով քաղաքէն դուրս ելաւ՝ դէպի Բեթանիա, եւ հոն գիշերեց: